Page 73 - praktika_eu_conf
        P. 73
     
       	          esot_tel_omed_tt    31-01-11    15:54    ™ÂÏ›‰·71                                                  E ισηγητής :  ∆ IONYΣHΣ  Γ P A B A PHΣ                     Iδιαίτερ ενδια+έρν, επίσης, παρυσιάbει και τ περιάλλν εντ ς τυ πίυ                  λειτυργύν αυτές ι επιaειρήσεις. ∆ύ στιaεία αhίbει να επισηµανθύν εδώ. T                  πρώτ απ  αυτά έaει να κάνει µε τν λιγπωλιακ  aαρακτήρα των επιµέρυς αγ-                  ρών για αγαθά και υπηρεσίες στην Eλλάδα ενώ τ δεύτερ ανα+έρεται στην απ-                  διάρθρωση των σaέσεων µεταhύ των τµέων ικνµικής δραστηρι τητας.Oι επιση-                  µάνσεις αυτές µας δηγύν σε ένα ασικ , κατά την άπψή µυ, συµπέρασµα ανα-                  +ρικά µε τν aαρακτήρα της κρίσης στην Eλλάδα.                     Στην ελληνική περίπτωση,η κρίση απτελεί πρωτίστως και πρωτγενώς κρίση τυ                  αναπτυhιακύ πρτύπυ, τ πί µε µικρές παραλλαγές ικδµήθηκε και έaει συ-                  ντηρηθεί απ  τις αρaές της δεκαετίας τυ 1950. H εισλή των διεθνών παραµέτρων                  της κρίσης,στην ελληνική περίπτωση,λειτύργησε ως καταλύτης και ως επιταaυντής                  των εhελίhεων,πλήττντας ακριώς τ πι ευάλωτ σηµεί αυτύ τυ αναπτυhιακύ                  πρτύπυ: την παθγ να σaέση ανάµεσα στα συµ+έρντα πυ στήριbαν ένα παλαι-                  λιθικ  αναπτυhιακ  πρ τυπ α+εν ς και την κρατική πλιτική πυ συντηρύσε αυ-                  τ  τ αναπτυhιακ  πρ τυπ και µέσω αυτύ απκτύσε νµιµπίηση και απδaή                  αυτών των πλιτικών.                     H τέταρτη πτυaή της κρίσης είναι πλιτική και ανα+έρεται στην πιθαν τητα µε-                  τατρπής της κρίσης σε µηaανισµ  πειθάρaησης. Iστρικά, κάθε ικνµική κρίση έ-                  θετε στην ηµερήσια διάταhη και τ bήτηµα τυ επιµερισµύ τυ κ στυς απ  την κρί-                  ση. Γύρω απ  αυτ  τ bήτηµα σaηµατίbνταν και ενεργύσαν πικίλι και αντιτιθέ-                  µενι «διανεµητικί συνασπισµί συµ+ερ ντων»,πρκειµένυ να απτρέψυν τ µε-                  τασaηµατισµ  της κρίσης σε µηaανισµ  πειθάρaησης. Στην ελληνική περίπτωση, συ-                  ντρέaυν τρεις παράγντες ι πίι αυhάνυν τις πιθαν τητες µετατρπής της ι-                  κνµικής κρίσης σε µηaανισµ  πειθάρaησης.                     O πρώτς απ  αυτύς τυς παράγντες είναι η απυσία απτελεσµατικών ανα-                  διανεµητικών µηaανισµών,  δεύτερς σaετίbεται ευθέως µε την αντιµετώπιση της                  κρίσης µέσω πλιτικών δηµσινµικής «λιτ τητας» και  τρίτς ανα+έρεται µε την                  αλµατώδη αύhηση τυ πσστύ της ανεργίας. H συνδρµή αυτών των τριών παρα-                  γ ντων κατά την άσκηση της πλιτικής αντιµετώπισης της κρίσης αυhάνει τις πιθα-                  ν τητες µετατρπής της κρίσης σε µηaανισµ  πειθάρaησης και µάλιστα πειθάρaησης                  αυτών πυ ύτως ή άλλως θα είναι ι «aαµένι» απ  την ικνµική κρίση.                     σα πρανέ+ερα δια ραaέων µέaρι τώρα, ακυµπύν στην τελευταία πτυaή                  στην πία θέλω να ανα+ερθώ. O τρ πς µε τν πί σκε+τ µαστε µέaρι σήµερα                  για την κρίση δείaνει κάτι σηµαντικ  και αhισηµείωτ:  τι, δηλαδή υπάρaει και η                  κρίση στη σκέψη για την κρίση. Eάν η κρίση είναι και ευκαιρία, τ τε είναι πρώτα απ’                   λα ευκαιρία να αλλάhυµε τν τρ π µε τν πί σκε+τ µαστε για την κρίση, δια-                  τηρώντας ένα ικυµενικ  πλιτιστικ  κεκτηµέν: τ sapere aude!                                                        71
       
       
     





