Page 10 - ΜΕΛΕΤΗ ΤΕΛΙΚΟ SOS

αλλαγών στα είδη των Σ.Σ.Ε. που συνάπτονται στην αγορά εργασίας, µε την άσκηση του δικαιώµατος συλλογικής διαπραγµάτευσης, ώστε να αποσαφηνισθεί η συνολική εικόνα της δοµής των συλλογικών διαπραγµατεύσεων στην Ελλάδα και η συµβολή του Ν. 1876/90 σε αυτήν, υπό το φως των επιλογών του για εισαγωγή της κλαδικής και της επιχειρησιακής συλλογικής διαπραγµάτευσης, που τις «προέκρινε» έναντι της οµοιοεπαγγελµατικής. Με βάση επεξεργασµένα και αναθεωρηµένα στοιχεία για τον αριθµό των Σ.Σ.Ε. και των ∆.Α. που συνάπτονται ετησίως κατά είδος, αναλύθηκαν οι διαστάσεις, οι τάσεις και η δοµή του συστήµατος συλλογικών διαπραγµατεύσεων στην ελληνική οικονοµία, την περίοδο ισχύος και εφαρµογής του Ν. 1876/90 (1990-2008), µε πλαίσιο την ευρύτερη περίοδο 1961-2008. Με κριτήριο σειρά δεικτών, η περίοδος 1990-2008 είναι σαφώς διακριτή, εάν τοποθετηθεί έναντι προηγουµένων περιόδων (1961-1966, 1967-1974, 1975-1989). Η προηγούµενη του 1990-2008 περίοδος, δηλ. από 1975-1989 χαρακτηρίζεται από αξιοσηµείωτη εσωτερική «αστάθεια» όσον αφορά τον ετήσιο αριθµό Σ.Σ.Ε. και ∆.Α., τόσο συνολικά, όσο και σε επιµέρους υποπεριόδους αυτής (1975-1981, 1982-1989). Η περίοδος 1990-2008 είναι µία οµαλή και περισσότερο οµοιογενής περίοδος, µε αυξηµένο αριθµό Σ.Σ.Ε., έναντι των άλλων χρονικών περιόδων. Η ανάλυση της συσχέτισης µεταξύ υποπεριόδων, π.χ. περίοδος ισχύος του Ν. 3239/55, δείχνει ότι ισχύει η αναµενόµενη θετική συσχέτιση των Οµοιοεπαγγελµατικών και των Ειδικών Σ.Σ.Ε. µε το συνολικό αριθµό των Σ.Σ.Ε. και ∆.Α. εκάστης υποπεριόδου. Η συσχέτιση αυτή κατά την υποπερίοδο 1961-1966 είναι ισχυρότερη στην περίπτωση των οµοιοεπαγγελµατικών Σ.Σ.Ε., ενώ κατά τις επόµενες περιόδους: 1975-1981 και 1982-1989, αυξάνεται και η σηµασία των ειδικών Σ.Σ.Ε.. Οι ανωτέρω συσχετίσεις οδηγούν στο ερώτηµα τι απέγινε κατά την περίοδο εφαρµογής του Ν. 1876/90 η δοµή συλλογικών διαπραγµατεύσεων που αναπτύχθηκε ραγδαία µέσω οµοιοεπαγγελµατικών και ειδικών Σ.Σ.Ε. την περίοδο 1975-1989 και η οποία µορφοποιείται στους υψηλούς αριθµούς Σ.Σ.Ε. (και ∆.Α.),που καταγράφονται κατά την περίοδο αυτή. Κατ’ ουσίαν, η δοµή των συλλογικών διαπραγµατεύσεων την περίοδο 1990-2008 περιλαµβάνει, κατά µέσο όρο, εκτός από την Εθνική Γενική Σ.Σ.Ε., σχεδόν 100 Κλαδικές Σ.Σ.Ε, σχεδόν 90 Οµοιοεπαγγελµατικές Σ.Σ.Ε. και σχεδόν 150 επιχειρησιακές Σ.Σ.Ε. Σε αυτή τη δοµή, µεταξύ των επιµέρους περιόδων: 1990-1999 και 2000-2008, παρά την υποεκτίµηση του αριθµού των Σ.Σ.Ε. που προκαλείται από τα διαθέσιµα στοιχεία, κυρίως κατά την περίοδο 2000-2008 λόγω του φαινόµενου των διετούς διάρκειας Σ.Σ.Ε., ο αριθµός των Κλαδικών Σ.Σ.Ε. είναι σταθερός σε ένα επίπεδο και παρουσιάζει µικρή αυξητική τάση, δείχνοντας ότι οι Κλαδικές Σ.Σ.Ε. βρίσκονται στο κέντρο της δοµής του συστήµατος των συλλογικών διαπραγµατεύσεων και δηµιουργούν τον «πυρήνα» του. Ο αριθµός των Οµοιοεπαγγελµατικών Σ.Σ.Ε. είναι επίσης σταθερός, αν και ενδέχεται να δηµιουργείται, πιθανώς, πτωτική τάση την τελευταία πενταετία και ο αριθµός των Επιχειρησιακών Σ.Σ.Ε. χαρακτηρίζεται από αυξητική τάση στο διάστηµα των ετών 1990-1999 και 2000-2008. Μετά την υιοθέτηση του Ν. 1876/90, στη δοµή του συστήµατος συλλογικών διαπραγµατεύσεων που διαµορφώθηκε, ως προς τον συνολικό αριθµό των Σ.Σ.Ε. και 10