Page 15 - ΜΕΛΕΤΗ ΤΕΛΙΚΟ SOS

επιχειρήθηκε µια συνοπτική ανασκόπηση των σχετικών µελετών. Η πλειονότητα των ερευνητών που επιχείρησαν την ανάλυση του ελληνικού συστήµατος εργασιακών σχέσεων, φαίνεται να συµφωνούν στον προσδιορισµό του ως µια ιδιόµορφη, ιδιοσυγκρασιακή περίπτωση κρατικού κορπορατισµού σε εξέλιξη, ιδίως µετά τη δεκαετία του 1980, προς µια µορφή νέο-κορπορατισµού. ∆ηλαδή, εκτιµούν ότι ο κρατικός εναγκαλισµός και τα αυταρχικά στοιχεία της µετεµφυλιακής περιόδου δηµιούργησαν ένα µοντέλο πατερναλιστικού, υπό το κράτος, κορπορατισµού, το οποίο φαίνεται να ξεπερνιέται µε την εισαγωγή θεσµών και ρυθµίσεων νεοκορπορατιστικής έµπνευσης, που στηρίζονται δηλαδή, στη συνεργασία των λεγόµενων κοινωνικών εταίρων. Η µεθοδολογία που ακολουθήθηκε στηρίχθηκε σε ένα συνδυασµό πρωτογενών και δευτερογενών πηγών Η υπόθεση αυτή εργασίας, που προέκυψε από τη µελέτη των δευτερογενών αυτών πηγών, ελέγχθηκε µε την προσπάθεια να διερευνηθούν ποια από τα καινοτοµικά στοιχεία του νόµου 1876/90 εντοπίζονται στις συλλογικές ρυθµίσεις που έχουν συναφθεί, στο πλαίσιο των διαδικασιών του Ο.ΜΕ.∆. Ο νόµος προσπάθησε, πράγµατι, να εκσυγχρονίσει την ύλη των συλλογικών ρυθµίσεων, σε µια προσπάθεια επαναπροσανατολισµού του συνδικαλιστικού κινήµατος και των σχέσεων εργοδοτικών-συνδικαλιστικών οργανώσεων των οργανωµένων, είτε µε νέες µορφές ρυθµίσεων (Επιχειρησιακές Σ.Σ.Ε.) είτε µε νέες προβλέψεις (π.χ. «ρήτρα ειρήνης») ή και διεύρυνση της ύλης των συλλογικών ρυθµίσεων (π.χ. δυνατότητα ρύθµισης της «άσκησης της επιχειρηµατικής πολιτικής στο µέτρο που αυτή επηρεάζει άµεσα τις εργασιακές σχέσεις». Για να διερευνηθεί κατά πόσο επιτεύχθηκαν οι στόχοι αυτοί του νόµου χρησιµοποιήθηκε το ηλεκτρονικό αρχείο του Ο.ΜΕ.∆. και συγκεκριµένα η κωδικοποίηση των συλλογικών ρυθµίσεων, όπου η κάλυψη είναι σχεδόν πλήρης για τα είδη των ρυθµίσεων που συγκεντρώνει, καθώς και το µικρότερης κάλυψης αρχείο των Επιχειρησιακών Σ.Σ.Ε. Τα συµπεράσµατα της σύγκρισης των ευρηµάτων µε την αρχική υπόθεση περί του επαναπροσανατολισµού του συστήµατος εργασιακών σχέσεων έχουν ως εξής: Όπως προαναφέρθηκε, ο νόµος 1876/1990 προσπάθησε να εκσυγχρονίσει την ύλη των συλλογικών ρυθµίσεων προβλέποντας στο άρθρο 2 διεύρυνση των θεµάτων που µπορεί να συµπεριληφθούν σε αυτές. Τα θέµατα αυτά µπορούν να καταταχθούν στις εξής κατηγορίες: Α- Τεχνικής φύσης: Κυρίως η πρόβλεψη για τη δυνατότητα ερµηνείας κανονιστικών όρων της συλλογικής σύµβασης εργασίας . Β- Προσπάθεια επαναπροσανατολισµού του συνδικαλιστικού κινήµατος και των σχέσεων εργοδοτικών-συνδικαλιστικών οργανώσεων των οργανωµένων σε δύο επίπεδα: Β-1. Αφενός µέσω της διεύρυνσης των δυνατοτήτων δράσης των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζοµένων, τόσο διαδικαστικά (Β1.1), όσο και ουσιαστικά (Β.1.2) 15